Wisłocki Rogacz

Historia:
Mieszko, widząc, że po tym jak nie przyjął chrztu sytuacja miedzy jego państwem, a zachodnimi mocarstwami jest coraz bardziej napięta zarządził budowę licznych grodów i fortyfikacji obronnych na terenie swojego państwa. Jedną z nich była spora twierdza zbudowana w miejscu gdzie Wisłoka wpływa do Wisły. Nazwa wzięła się od (pierwszy człon) nazw rzek przy których położona była twierdza i (drugi człon) od rogów zwierzyny wieszanych na murach obronnych.
Architektura:
Twierdza ma kształt trójkąta. Od dwóch stron dostęp utrudniają rwące rzeki, natomiast od frontu dostęp do murów utrudnia specjalnie wykopany kanał głęboki na 2,5m, a szeroki na 3,5m. Dostęp do środka chroniony jest przez mur wykonany z dwóch rzędów sosnowych bel pomiędzy którymi odstęp wynosi ok. 5m. W odstęp ten wrzucone są duże głazy wydobyte z Wisłoki i zasypane piachem. Cały mur wysoki jest na ok. 6m. Wewnątrz znajdują się koszary, kuźnia, stajnia, zbrojownia oraz magazyn na żywność. W centrum znajduje się wysoki na siedem metrów i o kształcie kwadratu główny budynek. Wykonany z kamienia oraz sosnowego drewna (w podobny sposób co mur). Budynek jest na tyle wytrzymały, że w razie wtargnięcia oddziałów nieprzyjaciela może przez krótki okres bronić się samodzielnie.

Zaopatrzenie:
Twierdza zaopatrywana jest w żywność głównie przez okolicznych myśliwych od których skupuje dziczyznę. Sporą część zapasów żywności stanowi również miód z okolicznych pasiek. Raz na miesiąc dostają również dostawę chleba i kołaczy. Wodę czerpią z pobliskich rzek. Kuźnia pracuje tu raczej na małą skale dlatego transporty żelaza są rzadkością.

Garnizon:

Rzemieślnicy: 2
Wojowie pancerni: 15
Tarczownicy: 48
Łucznicy: 27
Inni: 11
Dowódca: Lestek (Leszek)

Łącznie: 104

Ferox Dolor.